Η 21η Διάσκεψη για το Κλίμα (COP21) ξεκίνησε πριν από λίγες μέρες στο Παρίσι, με στόχο τη σύναψη μιας διεθνούς δεσμευτικής συμφωνίας που θα θέσει ανώτατα όρια στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, θα ενθαρρύνει τις επενδύσεις στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και θα διαμορφώσει ένα πλαίσιο συναντίληψης για την αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής και την προστασία του πλανήτη από τις καταστροφικές της συνέπειες.
Μέχρι τις 11 Δεκεμβρίου, κλιματικοί επιστήμονες, περιβαλλοντολόγοι, στελέχη του ενεργειακού κλάδου και εκπρόσωποι κυβερνήσεων θα προσπαθήσουν να καταλήξουν σε χειροπιαστές δεσμεύσεις.
Τα πέντε σημαντικότερα ζητήματα που θα πρέπει να τύχουν αντιμετώπισης στο Παρίσι ώστε να επιβραδυνθεί η υπερθέρμανση του πλανήτη (με ανώτατο όριο-στόχο τους δύο βαθμούς Κελσίου σε σύγκριση με τα επίπεδα της Προβιομηχανικής Εποχής) είναι τα εξής:
1. Ένα σχέδιο για τις δεκαετίες μετά το 2020
Στόχος είναι να συναφθεί μια παγκόσμια συμφωνία για τους στόχους πέραν του έτους 2020 όταν και λήγουν οι ισχύουσες διεθνείς δεσμεύσεις ως προς τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
Οι παγκόσμιοι ηγέτες αναμένεται να θέσουν στόχους τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία ως το 2030 και ει δυνατόν και πέραν αυτής.
Ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι παρατηρητές θεωρούν ότι η επικείμενη συμφωνία δεν θα είναι αρκετή για τη σωτηρία του πλανήτη, αλλά ότι μπορεί τουλάχιστον να αποτελέσει ένα πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.
2. Μειώσεις στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου
Η διάσκεψη του Παρισιού πιθανότατα θα καταλήξει σε μια συμφωνία παρόμοια με το Πρωτόκολλο του Κυότο που υπεγράφη το 1997.
Το Κυότο απηύθυνε έκκληση για μειώσεις εκπομπών ρύπων 5% με έτος βάσης το 1990 και ορίζοντα που έληξε το 2012. Από αυτές τις δεσμεύσεις εξαιρέθηκαν αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Κίνα, η οποία πλέον έχει εξελιχθεί μαζί με την Ινδία σε ωρολογιακή βόμβα για το Κλίμα του πλανήτη, με το επιχείρημα της οικονομικής ανάπτυξης.
Πλέον, τρία χρόνια μετά την παρέλευση της ισχύος του Πρωτοκόλλου του Κυότο είναι σαφές ότι η ανεξέλεγκτη οικονομική μεγέθυνση είναι προβληματική.
Η Κίνα στις Προτεινόμενες Εθνικά Καθορισμένες Συνεισφορές (INDC) Προτεινόμενες Εθνικά Καθορισμένες Συνεισφορές που δημοσιοποίησε νωρίτερα μες το έτος υποστήριξε ότι ως το 2030 θα μειώσεις τις εκπομπές ρύπων κατά 60-65% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2030.
Το μεγάλο πρόβλημα με την επικείμενη συμφωνία είναι ότι δεν θα είναι νομικά δεσμευτική ούτε θα προβλέπονται ποινές για όσους παρεκκλίνουν.
3. Ανώτατα όρια στη χρήση ορυκτών καυσίμων
Με την τροχιά που ακολουθεί η παγκόσμια θερμοκρασία (ήδη το 2015 θεωρείται ότι θα είναι το θερμότερο έτος στην μετεωρολογική ιστορία από το 1880 και μετά) η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα θεωρείται απαραίτητη για την επίτευξη των κλιματικών στόχων.
Η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου υπόσχεται ότι θα «μαυρίσει» το λιγνίτη, ένας μετά τον άλλο, οι ενεργειακοί κολοσσοί της Ευρώπης προετοιμάζουν το έδαφος για τη διάδοση της καθαρής ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ και την απομάκρυνση από τα ορυκτά, ο λιγνίτης παίρνει πόδι και από τις ΗΠΑ, και η Βρετανία σχεδιάζει να παροπλίσει όλες τις θερμοηλεκτρικές μονάδες ως το 2025.
Όμως η Κίνα μπορεί να πνίγεται από την αιθαλομίχλη που προκαλούν τα φουγάρα των βιομηχανικών και θερμοηλεκτρικών εργοστασίων, αλλά πρόσφατα αποκάλυψε ότι κάθε χρόνο καίει κατά μέσο όρο 17% περισσότερο άνθρακα σε σύγκριση με κάθε προηγούμενη περίοδο, δείγμα της ανάγκης για αυστηρούς ελέγχους και λογοδοσία στη διεθνή κοινότητα.
4. Επένδυση στις ΑΠΕ
Η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα δεν μπορεί να γίνει χωρίς επενδύσεις στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Πολλές μελέτες με τελευταία αυτή του διάσημου αμερικανικού Πανεπιστημίου Στάνφορντ αποδεικνύουν ότι ένα «πράσινο» ενεργειακό μέλλον δεν αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την πρώτη μέρα της Διάσκεψης, Ινδία και Γαλλία ανακοίνωσαν τη σύναψη της «Διεθνούς Ηλιακής Συμμαχίας» που στόχο έχει τη συγκέντρωση ενός τρισ. δολαρίων για την ανάπτυξη της ηλιακής ενέργειας σε όλο τον κόσμο, εστιάζοντας στις αναπτυσσόμενες χώρες των Τροπικών που μπορεί να είναι πλούσιες σε ηλιοφάνεια, αλλά δεν διαθέτουν τα απαραίτητα κεφάλαια για να την εκμεταλλευτούν.
Πρώτο βήμα είναι η συγκέντρωση 121 υπογραφών κρατών, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ και η Κίνα.
«Οι περισσότεροι άνθρωποι απολαμβάνουν την ευλογία του Ήλιου καθ΄όλη τη διάρκεια του έτους, ωστόσο πολλοί στερούνται κάθε πηγή ενέργειας», τόνισε τη Δευτέρα 30 Νοεμβρίου ο ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι και υπογράμμισε ότι «θέλουμε να φέρουμε την ηλιακή ενέργεια στη ζωή τους».
Από την πλευρά του, ο Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ δήλωσε ότι «οι χώρες με τη μεγαλύτερη ηλιοφάνεια αποτελούν μικρό μόνο μέρος των παραγωγών ηλιακής ενέργειας[…] Πώς μπορούμε να μειώσουμε την ενεργειακή ανισότητα; Μέσω της τεχνολογίας και της χρηματοδότησης», τόνισε.
Τα μέλη της συμμαχίας πρόκειται να υπογράψουν διακήρυξη με την οποία «αναλαμβάνουν καινοτόμους και συντονισμένες προσπάθειες» να μειώσουν το κόστος της χρηματοδότησης επενδύσεων στην ηλιακή ενέργεια και σε συναφείς τεχνολογίες σε ολόκληρο τον κόσμο.
5. Εργαλεία για τη μέτρηση της συντελεσθείσας προόδου
Οι προηγούμενες διασκέψεις κορυφής για το Κλίμα -του Ρίο ντε Τζανέιρο το 1992, του Κυότο το 1997 και της Κοπεγχάγης το 2009- οδήγησαν στην κρίσιμη διάσκεψη που πραγματοποιείται αυτές τις μέρες στο Παρίσι.
Κοινό τους χαρακτηριστικό ήταν ότι θεωρήθηκαν αποτυχημένες. Βασική αιτία για αυτό ήταν η έλλειψη ενός πλαισίου παρακολούθησης, αξιολόγησης και αναθεώρησης των καταβαλλόμενων προσπαθειών για την επίτευξη των στόχων.
Εάν οι παγκόσμιοι ηγέτες θέλουν η Διάσκεψη του Παρισιού να καταγραφεί ως επιτυχημένη θα πρέπει να απαιτήσουν τον επανέλεγχο υλοποίησης των δεσμεύσεων ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Ειδάλλως, το COP21 θα περάσει στην ιστορία ως μια ακόμα αποτυχημένη προσπάθεια ανακοπής της πορείας του ανθρώπου προς την Κλιματική Καταστροφή.
econews
