Μια μελέτη που μας επιτρέπει να αποκτήσουμε μια εικόνα του γαλαξία μας, του Milky Way, όπως αυτός θα έμοιαζε πριν από δισεκατομμύρια χρόνια ολοκλήρωσαν επιστήμονες του Πανεπιστημίου Texas A & M.
H έρευνα εξετάζει την εξέλιξη χιλιάδων γαλαξιών με μάζα παρόμοια με αυτή του δικού μας και επιβεβαιώνει ότι ο ρυθμός γέννησης νέων άστρων είναι σήμερα 30 φορές μικρότερος σε σύγκριση με 10 δισ. χρόνια πριν όταν η διαδικασία γέννησης νέων άστρων βρισκόταν στο απόγειό της.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τότε ο νυχτερινός ουρανός θα πλημμύριζε από την κοκκινωπή αίγλη σύννεφων αερίου και τη λάμψη χιλιάδων νεογέννητων άστρων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν γεννήθηκε ο Ήλιος του δικού μας ηλιακού συστήματος πριν από 5 δισ. χρόνια, ο ρυθμός αστρογένεσης στον Μίλκι Ουέι είχε επιβραδυνθεί και ο ουρανός είχε αρχίσει να χάνει το λαμπερό του χρώμα.
Λίγο αργότερα, πριν από περίπου 4,6 δισ. χρόνια, ακολούθησε ο σχηματισμός της Γης και του υπόλοιπου Ηλιακού Συστήματος πράγμα που σημαίνει ότι κατά την περίοδο της «φρενήρους» αστρογένεσης ο πλανήτης μας δεν υπήρχε.
—2000 γαλαξίες
Η μελέτη εξετάζει 2.000 σπειροειδείς γαλαξίες σαν τον Milky Way, που βρίσκονται σε διάφορα στάδια της εξέλιξής τους και απέχουν μέχρι 10 δισ. έτη φωτός από τη Γη. Αυτό σημαίνει ότι οι εικόνες που συλλέχθηκαν καλύπτουν δέκα δισεκατομμύρια χρόνια γαλαξιακής εξέλιξης.
Η νέα ανάλυση, η οποία συνδυάζει παρατηρήσεις διαστημικών και επίγειων τηλεσκοπίων σε ένα μεγάλο μέρος του φάσματος, από το υπεριώδες μέχρι το άπω υπέρυθρο, επιβεβαιώνει τα κυρίαρχα μοντέλα της Κοσμολογίας, σύμφωνα με τα οποία οι γαλαξίες σαν τον δικό μας ξεκίνησαν ως μικρές ομάδες άστρων. Σταδιακά γιγαντώθηκαν απορροφώντας μεγάλες ποσότητες αερίου, οι οποίες συμπυκνώθηκαν και σχημάτισαν νέα άστρα.
Ο λόγος είναι ότι οι πρώτες γενιές άστρων στον Γαλαξία αποτελούνταν σχεδόν αποκλειστικά από υδρογόνο και ήλιο, ενώ τα βαρύτερα στοιχεία όπως ο άνθρακας και το οξυγόνο ήταν λιγοστά ως ανύπαρκτα.
Τα στοιχεία αυτά, απαραίτητα για το σχηματισμό συμπαγών πλανητών αλλά και για την εμφάνιση ζωής όπως την γνωρίζουμε, παρήχθησαν στους πυρήνες αυτών των πρώτων άστρων. Και όταν τα άστρα αυτά πέθαναν, σκόρπισαν στο Διάστημα το περιεχόμενό τους, ανοίγοντας το δρόμο για τη δημιουργία νέων άστρων και πλανητών.
Το γαλαξιακό υπερθέαμα έχει πια τελειώσει, όμως η σκόνη των άστρων που πρωταγωνίστησαν σε αυτό βρίσκεται σήμερα γύρω μας και μέσα μας.
«Η μελέτη μάς επιτρέπει να δούμε πώς θα μπορούσε να έμοιαζε ο Γαλαξίας στο μακρινό παρελθόν» τονίζει χαρακτηριστικά η πρώτη συγγραφέας Κέισι Πάποβιτς.
Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση The Astrophysical Journal.
econews
